I dag startet vi dagen i kirken med langbord i midtgangen, og stor spleisefrokost! Veldig koselig!
Etterpå var det gudsteneste med alle de gode påskesangene.
søndag 24. april 2011
lørdag 23. april 2011
En god langfredag
Jeg har hatt en god dag. Startet dagen med en utrolig flott langfredagsgudsteneste i Leikongkirka.
Godt å bare sitte ned å lytte til de sterke tekstene.
Godt å bare sitte ned å lytte til de sterke tekstene.
Endelig er våren kommet til Herøy.
I dag var det nydelig vær, så jeg gikk meg en tur og plukket med meg hvitveis til å pynte kveldens middagsbod med.
I dag var det nydelig vær, så jeg gikk meg en tur og plukket med meg hvitveis til å pynte kveldens middagsbod med.
I kveld har vi hatt besøk av gode venner. Kalkun og sjokolademoss sto på menyen.
Mye god prat og latter. Herlig.
Sånne dager som i dag er det godt å leve!
torsdag 21. april 2011
Salme av Jacob Sande
Du som låg i natti seine
Sorgtung vanvørd og aleine
Skjelvande på såre kne
Du som skåli trufast tømde
medan alle dine rømde
Du som skåli trufast tømde
medan alle dine rømde
Stridsmann frå Getsemane
Du som spotta vart og banna
Du som spotta vart og banna
Kront med klungerkrans om panna
Medan augo brann i sorg
Du som stod i namnlaus pine
Skild frå dei du kalla dine
Einsam i Pilati borg
Du som hekk til krossen nagla
Du som hekk til krossen nagla
Medan blodut sveitte hagla
Frå di panne då du sa:
"Fader, kvifor gjekk du frå meg?"
Å lat nådens blodstraum nå meg!
Offerlam frå Golgata
Lær mi sjel kor du laut lida
Lær mi sjel kor du laut lida
Syn meg såret ditt i sida
Styrk og nør mi veike tru
Syn meg dine merkte hender
Så eg frelst mitt auga vender
Opp til deg på krossen du
Jakob Sande
søndag 17. april 2011
Våren er her...!...
...Selv om det regner i strie strømmer..
Ute på tur i dag fant vi hvitveis! Jeg elsker hvitveis!
Hver vår blir jeg hoppende glad når hvitveisen endelig blomstrer!
Ingen grunn til å kjøpe dyre blomster til meg, så lenge du kan gå ut å plukke nydelige hvitveis helt gratis.
Ingen grunn til å kjøpe dyre blomster til meg, så lenge du kan gå ut å plukke nydelige hvitveis helt gratis.
Vi har hatt vår første helg som besøkshjem denne helgen. Det ble en veldig koselig helg. Planen og håpet var at det skulle bli sol og fint så vi kunne bruke dagen i går ute i hagen, men det ble øse pøse regn og Rio på kino isteden, men vi måtte ha litt frisk luft, så da ble det til at vi gikk ut og laget et bord. Dvs, lage og lage, vi skrudde bein på trommelen, og flyttet den opp på terrassen. Nå gleder jeg meg til det slutter og regne, sånn at jeg får flytte skikkelig inn der. (eller ut?)
Her er bordet på plass. Ble det ikke stilig? Så var det bare å gå på jakt etter noe som kan brukes til stoler..
Ønsker dere alle en god påske, uavhengig av om det er en jobbepåske eller fripåske.
Selv skal jeg ha noen etterlengta fridager!
Selv skal jeg ha noen etterlengta fridager!
Etiketter:
bilder,
dagene mine,
hage/blomster,
interiør
søndag 3. april 2011
Velkomen heim!
Har lyst å dele med dere en tekst vi brukte på samtalegudsteneste med konfirmantane i dag.
Ein mann hadde site i fengsel i mange år. Han hadde gjort eit alvorleg brotsverk. No nærma det seg tida då han skulle sleppe ut. Han skreiv eit brev til mor og far sin der heime. Han skreiv at han i løpet av åra i fengsel hadde fått rikeleg med tid til å tenkja over livet sitt - om kva som er viktig og verdifullt, og kva som ikkje er det. No var det berre ein ting han ynskte når han kom ut. Det var å komme heim til sine kjære.
Men samstundes, skreiv han i brevet, var han usikker på om han var velkomen heim. Han ville forstå det om dei ikkje ville ha noko med ham å gjere etter det han hadde gjort. Derfor skreiv han, at den dagen han slapp ut, ville han sette seg på toget som gjekk like forbi huset der hans kjære budde. Om dei ville at han skulle kome heim, måtte dei henge eit kvitt band i treet på tunet. Om han såg eit slikt kvitt band i treet, ville han gå av på første stasjon og gå heim. Men om det ikkje hang noko i treet, ville han forstå at dei ikkje ville ha noko meir med han å gjere. Då ville han berre reise vidare med toget, og ikkje prøve å ta kontakt med dei igjen.
Dagen då han vart sett fri kom, og mannen tok seg fram til jernbanestasjonen. Han fann toget han skulle med og tok plass ved vindauget på den rette sida. Han var svært spent og synes toget snegla seg av garde. Huset der heime låg like ved utgongen av ein tunnel. Han tenkte at det kanskje ville verte vanskeleg å sjå eit slikt lite kvitt band i treet. Han ville kanskje verte blenda av sola og ikkje sjå noko. Medan han tenkte dette, var toget på veg ut av tunnelen. Og han såg straks eit kvitt band i treet. Men det var ikkje berre eit kvitt band, nei, rundt heile treet var det kvite band tett i tett. Trur du han kjende seg velkomen heim? Trass alt var han elska. Alt det kvite i treet var eit tydelig teikn på det.
Ein mann hadde site i fengsel i mange år. Han hadde gjort eit alvorleg brotsverk. No nærma det seg tida då han skulle sleppe ut. Han skreiv eit brev til mor og far sin der heime. Han skreiv at han i løpet av åra i fengsel hadde fått rikeleg med tid til å tenkja over livet sitt - om kva som er viktig og verdifullt, og kva som ikkje er det. No var det berre ein ting han ynskte når han kom ut. Det var å komme heim til sine kjære.
Men samstundes, skreiv han i brevet, var han usikker på om han var velkomen heim. Han ville forstå det om dei ikkje ville ha noko med ham å gjere etter det han hadde gjort. Derfor skreiv han, at den dagen han slapp ut, ville han sette seg på toget som gjekk like forbi huset der hans kjære budde. Om dei ville at han skulle kome heim, måtte dei henge eit kvitt band i treet på tunet. Om han såg eit slikt kvitt band i treet, ville han gå av på første stasjon og gå heim. Men om det ikkje hang noko i treet, ville han forstå at dei ikkje ville ha noko meir med han å gjere. Då ville han berre reise vidare med toget, og ikkje prøve å ta kontakt med dei igjen.
Dagen då han vart sett fri kom, og mannen tok seg fram til jernbanestasjonen. Han fann toget han skulle med og tok plass ved vindauget på den rette sida. Han var svært spent og synes toget snegla seg av garde. Huset der heime låg like ved utgongen av ein tunnel. Han tenkte at det kanskje ville verte vanskeleg å sjå eit slikt lite kvitt band i treet. Han ville kanskje verte blenda av sola og ikkje sjå noko. Medan han tenkte dette, var toget på veg ut av tunnelen. Og han såg straks eit kvitt band i treet. Men det var ikkje berre eit kvitt band, nei, rundt heile treet var det kvite band tett i tett. Trur du han kjende seg velkomen heim? Trass alt var han elska. Alt det kvite i treet var eit tydelig teikn på det.
Abonner på:
Innlegg (Atom)